میزان شیوع فیلرهای خونی در سگهای استان گلستان با استفاده از روش نات اصلاح شده تعیین تناوب داری آن

در بررسی حاضر از تعداد 110 قلاده سگ پس از معاینات بالینی و ثبت اطلاعات شامل سن، جنسیت، نژاد و وضعیت نگهداری سگهای مورد آزمایش، خونگیری از ورید سفالیک یا صافن به عمل امده و پس از آزمایش به روش نات اصلاح شده، رسوب حاصله از لحاظ حضور میکروفیلرها بررسی گردید و با توجه به خصوصیات ریخت شناسی میکروفیلرها، گونه آنها تعیین گردید. برای تعیین تناوب داری حضور میکروفیلرها در خون محیطی سگهای الوده نیز از یک قلاده سگ نر 4 ساله آلوده، هر ساعت یکبار و در مجموع به مدت سه روز (72 ساعت) خونگیری و پس از انجام آزمایش نات اصلاح شده، تعداد میکروفیلرهای موجود در یک میلی لیتر خون محیطی شمارش گردید و براساس مقایسه میانگین سه شمارش در هر ساعت تناوب داری تعیین گردید. در مجموع 45/15 درصد سگهای مورد مطالعه آلوده به دیروفیلاریا ایمیتیس و 55/4 درصد مبتلا به دیپتالونمارکوندیتوم بودند که بررسی های اماری با استفاده از روش آماری مربع کاری رابطه معنی داری را بین آلودگی و سن، جنسیت، نژاد و وضعیت نگهداری سگهای آلوده نشان نداد. بررسی دوره تناوب ظهور میکروفیلرهای دیروفیلاریاایمیتیس در خون محیطی سگ آلوده نیز افزایش تعداد میکروفیلرهای شمارش شده در یک میلی لیتر خون را در ساعت یک بامداد (13316 میکروفیلر) و کاهش آن در ساعت 12 ظهر ( 6681 میکروفیلر) را نشان داد که مبین نوعی تناوب (تناوب شبانه) در حضور میکروفیلرها در خون محیطی حیوان الوده بود. بنابراین با توجه به آلودگی سگ ها در استان گلستان و انتقال آسان آلودگی باید ضمن درمان سگهای آلوده، با معدوم کردن سگهای ولگرد به عنوان ناقلین بیماری، انگل فوق را کنترل نمود. مجله تحقیقات دامپزشکی،1386،دوره 62، شماره 1، 14 - 11